PAPIESKI KRZYŻ
30 lat później
Wybór Karola Wojtyły na papieski tron w roku 1978 oraz jego pierwsza pielgrzymka do Polski w roku 1979, wlały w serca Polaków nadzieję, że coś zmieni się w uciemiężonym i zniewolonym przez ustrój komunistyczny kraju. Nadzieja jednak przygasła po wprowadzeniu w grudniu 1981 roku stanu wojennego. Dlatego też Ojciec Święty Jan Paweł II, podejmuje w roku 1983 roku drugą pielgrzymkę do Ojczyzny, aby nie tylko podtrzymać gasnącą nadzieję, lecz przede wszystkim wskazać na źródła nadziei i mocy. Znamienne słowa: „Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie pozwala zasmucać Ducha Świętego! Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć, która »wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma« — tej miłości, która »nigdy nie ustaje«” są nadal aktualne i są jego testamentem, który winniśmy wypełniać
Pamiątką tej pielgrzymki jest krzyż, stojący obok naszej świątyni, krzyż, który stał na krakowskich Błoniach podczas sprawowanej przez papieża Eucharystii i był świadkiem naszego z nim spotkania. Również w tym dniu, 22 czerwca 1983, Ojciec Święty przejechał ulicami naszej parafii (ul. Lublańska i Dobrego Pasterza) do Mistrzejowic, gdzie konsekrował świątynię pw. św. Maksymiliana Kolbe.
Dokładnie w 30 rocznicę tego wydarzenia, które wpisuje się historię naszej parafii, miała miejsce, pod papieskim krzyżem, wieczornica modlitwy i wspomnień, autorstwa p. Marcina Kobierskiego. Po zakończonej wieczornej mszy św. ks. proboszcz przeniósł relikwie bł. Jana Pawła II pod pamiątkowy krzyż, gdzie podczas litanii do najświętszego Serca Pana Jezusa, przeplatanej odtwarzanymi z nagrań fragmentami homilii i przemówień papieża, zebrani modlili się o świętość dla nas i naszych rodzin oraz dziękowali bł. Janowi Pawłowi II za te chwile, gdy mogli widzieć go pielgrzymującego ulicami naszej parafii.
Ostatnim fragmentem nabożeństwa było wspomnienie historycznego wydarzenia przejazdu Ojca Święto przez naszą parafię, zapamiętanego przez świadków tego wydarzenia: ks. Prałata Grzegorza Cekierę i p. Antoniego Franaszka.
Spotkanie pod krzyżem zakończyło się odśpiewaniem apelu jasnogórskiego i udzieleniem przez ks. proboszcza błogosławieństwem, po którym czciciele bł. Jana Pawła II mogli ucałować jego relikwie.
Niestety w wieczornicy brała udział niewielka grupa (ok. 60 – 70) parafian. Szkoda, że to mimo wszystko ważne dla naszej wspólnoty, tej małej ojczyzny, wspomnienie, nie wywołało większego zainteresowania, zwłaszcza wśród młodszego pokolenia.