Pielgrzymka do Królowej Polski.
Jak co roku nasza parafia w listopadzie organizuje pielgrzymkę dziękczynną na Jasną Górę do Częstochowy. W bieżącym roku do duchowej stolicy Polski udaliśmy się w sobotę 24 listopada. Szczególna intencja – to owoce zbliżających się parafialnych Misji św.
Wyruszyliśmy tradycyjnie z ul. Naczelnej o godzinie 7.00. uczestnicy pielgrzymki wypełnili dwa autokary, czyli było nas ok. 100 osób. Towarzyszyli nam ks. proboszcz Jerzy Serwin i ks. Marcin Masłoń oraz s. Marlena. Podczas drogi śpiewaliśmy Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny oraz odmówiliśmy Różaniec z rozważaniami części radosnej. Po ponad dwóch godzinach szczęśliwie dotarliśmy na Jasną Górę. Tutaj Ks. Proboszcz przekazał krótkie ogłoszenia i mieliśmy wolną godzinę. Jedni poszli nabyć pamiątki, inni posilali się, część pielgrzymów poszła do Jasnogórskiej Pani na osobistą modlitwę.
O godzinie 11.00 rozpoczęła się koncelebrowana Msza św., podczas której, poprzez orędownictwo Maryi, zanosiliśmy do Pana modlitwy w swoich i parafii intencjach. Po Eucharystii, prowadzeni przez przewodnika, zwiedziliśmy część Jasnej Góry. Byliśmy w Sali o. Kordeckiego, oglądnęliśmy Bastion św. Rocha, a następnie zbiory zgromadzone w muzeum i zwiedziliśmy jasnogórską bazylikę. Podziwialiśmy tam m.in. sukienki ikony Matki Bożej: rubinową, koralową i bursztynową, które zmieniane są w Cudownym Wizerunku raz do roku w Niedzielę Palmową. Obecnie założona jest sukienka diamentowa. W zbiorach zgromadzone są rozmaite wota, złożone przez różne osoby w rozmaitym czasie. Wota te odzwierciedlają wydarzenia w kraju – jest np. długopis, którym Lech Wałęsa podpisywał gdańskie Porozumienia Sierpniowe w 1980 r., a także monety jubileuszowe znalezione po katastrofie pod Smoleńskiem. Następnie na Wałach Jasnogórskich odprawiliśmy Drogę Krzyżową, którą prowadził Ks. Proboszcz.
Po modlitwie udaliśmy się do sanktuarium Matki Bożej Gidelskiej, szczególnej Patronki rolników i górników. Dominikański kościół pw. Wniebowzięcia Matki Bożej, którego budowę rozpoczęto w 1612 r., posiada niezwykły skarb – maleńką, zaledwie dziewięciocentymetrową, kamienną figurkę Matki Bożej z Dzieciątkiem. Kiedy i przez kogo została ona wyrzeźbiona, nie wiadomo. Prawdopodobnie została znaleziona w ziemi przez rolnika podczas orki w XVI w. Od samego początku figurka zasłynęła 
wieloma cudownymi uzdrowieniami. W sanktuarium istnieje tradycja tzw. Kąpiółki, która polega na zanurzaniu figurki w winie. Odbywa się to w pierwszą niedzielę maja. Takie wino nie ma właściwości leczniczych, ale – dlatego, że miało bliski kontakt z cudowną figurką Matki Bożej Gidelskiej – ma nas zachęcić do wytrwałej i ufnej modlitwy do Matki Bożej o uzdrowienie chorych i wypraszania potrzebnych dla nas łask. Każdy ze świętojańskich pielgrzymów otrzymał od gospodarzy po dwie ampułki takiego wina. Po owocnym dniu, odrobinę zmęczeni, ale pełni wrażeń, szczęśliwie wróciliśmy do domów.