bł. Michał Rapacz (16)

KS. MICHAŁ RAPACZ OGŁOSZONY BŁOGOSŁAWIONYM

Ks. Michał Rapacz, proboszcz z Płok zamordowany przez komunistów 12 maja 1946 r. został ogłoszony błogosławionym. Na prośbę abp. Marka Jędraszewskiego papież zdecydował, aby obrzęd beatyfikacji Czcigodnego Sługi Bożego ks. Michała Rapacza, odbył się 15 czerwca 2024 r. w Bazylice Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach. Uroczystościom beatyfikacyjnym w imieniu papieża Franciszka przewodniczył kard. Marcello Semeraro, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych. Na uroczystości do krakowskich Łagiewnik przybył nuncjusz apostolski w Polsce abp Antonio Guido Filipazzi oraz przedstawiciele polskiego episkopatu. Obecni byli m.in. kard. Kazimierz Nycz i kard. Stanisław Dziwisz, abp Tadeusz Wojda – przewodniczący KEP, a także ordynariusze archidiecezji i diecezji: abp Stanisław Gądecki, abp Adam Szal, abp Józef Guzdek, abp Adrian Galbas, bp Sławomir Oder, bp Andrzej Jeż, bp Jan Piotrowski, bp Roman Pindel oraz biskupi pomocniczy i seniorzy.

Po zakończeniu II wojny światowej praca ks. Michała Rapacza nie podobała się komunistom, którzy przejęli władzę w kraju. On sam nie walczył wprost ani słowem, ani czynem z instalującym się po wojnie w Polsce reżimem, choć stanowczo odmawiał wykonywania partyjnych poleceń, które nie były zgodne z jego sumieniem i nie służyły duchowemu i materialnemu dobru Kościołom. Głosił Ewangelię i przypominał o wartościach chrześcijańskich. Starał się na nowo uwrażliwiać sumienia, które po wojnie zatraciły zdolność rozeznawania dobra i zła, prawdy i fałszu. Rządzący w Polsce, z nadania Moskwy wrogowie wiary dostrzegali skuteczność jego duszpasterskiej posługi, uznali, że zagraża ona ich wpływom na społeczeństwo, którym usiłowali zawładnąć wpajając ateistyczną ideologię. Ksiądz Michał, kilkakrotnie ostrzegany, że został wydany na niego wyrok śmierci, postanowił trwać do końca na swoim duszpasterskim posterunku. Informującemu go o zagrożeniu, odpowiedział: „jestem gotów dać życie za moje owce”.
Nocą z 11 na 12 maja 1946 r. grupa bojówkarzy komunistycznych wykonała wyrok śmierci. Jego ostanie słowa, które wypowiedział wyprowadzany z plebani do pobliskiego lasu, to: Ojcze, bądź Twoja wola.
Co ceremonii pogrzebowej w Płokach, ciało zamordowanego kapłana spoczęło w rodzinnym grobie na cmentarzu parafialnym w Lubniu – rodzinnej parafii błogosławionego (urodził się 16 września 1904 roku we wsi Tęczyn w parafii Lubień k. Myślenic.) Doczesne szczątki ks. Rapacza zostały ekshumowane 29 października 1980 roku, a 2 listopada przeniesione i złożone w grobie przygotowanym na zewnątrz, z tyłu kościoła parafialnego w Płokach.
Powojenna sytuacja polityczna w Polsce, przejawy dyskryminacji i prześladowania Kościoła i represje wobec wierzących nie pozwoliły na szybkie rozpoczęcie procesu kanonizacyjnego. Dopiero w latach 1986-87 krakowski biskup pomocniczy Julian Groblicki, zachęcony przez papieża Jana Pawła II, rozpoczął gromadzenie dokumentów i zbieranie świadectw w sprawie męczeńskiej śmierci księdza Rapacza. 23 stycznia 1993 r. arcybiskup krakowski kard. Franciszek Macharski poprosił Kongregację Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie o wyrażenie zgody na prowadzenie procesu. Postępowanie diecezjalne zamknięto 9 listopada 1993r. a akta sprawy przekazano do Rzymu. 13 stycznia 1994 r. nastąpiło otwarcie akt i sprawdzenie w celu dalszego procedowania. Braki formalne i merytoryczne nie pozwoliły jednak na dalsze prace. Należało uzupełnić dochodzenie diecezjalne. 29 września 2005 r. arcybiskup krakowski kard. Stanisław Dziwisz na nowo podjął postępowanie. Zostało ono zamknięte przez arcybiskupa krakowskiego Marka Jędraszewskiego 30 czerwca 2017r. Akta procesu uzupełniającego przekazano do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Kongregacja potwierdziła ważność procesu diecezjalnego w dniu 16 marca 2018r. Pod dogłębnym zbadaniu zabranych materiałów, poszczególne gremia Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych tj. posiedzenie konsultorów historyków, kongres konsultorów teologów i w końcu kongregacja zwyczajna kardynałów i biskupów wypowiedziały się pozytywnie, uznając, że śmierć męczeńska ks. Michała Rapacza została mu zadana z nienawiści do wiary – in odium fidei. Papież Franciszek potwierdził to dekretem podpisanym w dniu 24 stycznia 2024r.

Mszę św. poprzedziło czuwanie, w czasie, którego zgromadzeni w świątyni wierni odśpiewali m.in. hymn Kongresu Eucharystycznego Archidiecezji Krakowskiej, Litanię do Chrystusa, Kapłana i Ofiary oraz modlono się o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Beatyfikacja ks. Michała Rapacza zamykała trwający od Mszy Krzyżma w Wielki Czwartek Kongres Eucharystyczny.
Na początku liturgii metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski, zwrócił się z prośbą do papieża Franciszka, aby Czcigodnego Sługę̨ Bożego, księdza Michała Rapacza wpisać́ do grona błogosławionych. Następnie postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Paweł Ptasznik odczytał krótką biografię ks. Michała Rapacza, po czym, w imieniu Ojca Świętego, kard. Marcello Semeraro, odczytał list apostolski, w którym papież Franciszek swoją władzą zezwala, aby odtąd ks. Michał Rapacz był nazywany Błogosławionym, oraz aby co roku jego wspomnienie mogło być́ obchodzone 12 maja.
Po odczytaniu listu apostolskiego nastąpiło odsłonięcie obrazu bł. ks. Michała Rapacza, który powstał na bazie dwóch zachowanych fotografii ks. Michała Rapacza, a jego autorką jest malarka Honorata Wojczyńska.
Relikwiarz z doczesnymi szczątkami ks. Michała Rapacza wniósł pochodzący z Płok ks. Dionizy Jedynak – emerytowany proboszcz parafii Pana Jezusa Dobrego Pasterza w Krakowie – Prądniku Czerwonym. Ks. Jedynak brał udział w obu ekshumacjach szczątków męczennika – zarówno tej w roku 1980 r., gdy jego ciało powróciło do Płok, jak i tej w 2024 r. poprzedzającej jego beatyfikację. Długoletniemu proboszczowi towarzyszyli przedstawiciele rodziny ks. Rapacza – Karolina Basista i Michał Pietrzak – wnukowie siostrzenicy błogosławionego, Michaliny Pietrzak (z domu Rapacz), która imię otrzymała na cześć zamordowanego wujka. W czasie procesji z relikwiami śpiewano inwokację do bł. Michała Rapacza, prezbitera i męczennika oraz pieśń ze słowami ks. Artura Czepiela i muzyką ks. Grzegorza Lenarta – kapłanów Archidiecezji Krakowskiej. Kard. Marcello Semeraro oddał cześć relikwiom, a abp Marek Jędraszewski i postulator ks. Paweł Ptasznik otrzymali kopię listu apostolskiego.
Homilie do wiernych wygłosił ks. Kardynał Marcello Semeraro (jej polskie tłumaczenie odczytał ks. Paweł Ochocki).
Nawiązując do zakończenia Kongresu Eucharystycznego. Ks. Kardynał zaznaczył, że Najświętszy Sakrament jest wielkim darem Bożego Miłosierdzia i w tym czasie, gdy przeżywamy beatyfikację, która jest znakiem pocieszenia od Boga, w czasach naznaczonych ranami zadanymi przez przemoc i wojnę toczącą się w wielu częściach świata, a nawet niedaleko stąd. Kontynuując Prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych szczególne pozdrowienia skierował do młodych, aby „całym sobą przyjęli Ewangelię Jezusa, tak jak to uczynił błogosławiony ksiądz Michał Rapacz”. W dalszych słowach zaznaczał, że bł. ks. Michał z celebracji Mszy św. i adoracji Najświętszego Sakramentu „czerpał wewnętrzną siłę i energię, zdolną przemieniać życie i świat, codzienność i historię”. Zwracając się bezpośrednio do kapłanów zaznaczył, że nowy Błogosławiony zachęca do wiary w moc Eucharystii, , którą celebrujemy na ołtarzu – podkreślił kaznodzieja. W ostatnich zdania homilii ks. Kardynał zauważył, iż dzisiejszy dzień jest dla Polski dniem pokrzepienia i nadziei, kończąc wezwaniem: „Błogosławiony księże Michale Rapacz, módl się za nami!”.
Po Komunii św. zabrzmiało dziękczynne Te Deum laudamus. Następnie abp. Marek Jędraszewski, podziękował papieżowi Franciszkowi za jego decyzję o wyniesieniu do chwały błogosławionych Księdza Michała, kard. Marcello Semeraro za przewodniczenie dzisiejszej uroczystości i obecnym na liturgii hierarchom. Tutaj metropolita wskazał “długi szereg księży prześladowanych, więzionych, maltretowanych, a nawet zamordowanych przez komunistów jeszcze przed drugą wojną światową, w czasie jej trwania, a także po jej zakończeniu”. To nie tylko błogosławieni: ks. Władysława Findysz (†1964), bł. ks. Jerzy Popiełuszko (†1984) oraz zamordowana bł.s. Maria Paschalis (†1945) wraz z współsiostrami elżbietankami przez żołdaków Armii Czerwonej za obronę swojej czystości. W tym kontekście wymienił Sługę Bożego ks. Romana Kotlarza oraz księży: Stefana Niedzielaka, Stanisława Suchowolca i Sylwestra Zycha, którzy stracili swe życie w tzw. niewyjaśnionych okolicznościach w 1989 roku oraz oczekującego na rychłą już beatyfikację Czcigodnego Sługę Bożego ks. Stanisława Streicha, zamordowanego w podpoznańskim Luboniu w końcu lutego 1938 roku przez przysłanego z Moskwy komunistycznego agenta. Z  kolei zastępca Szefa Kancelarii Prezydenta RP i sekretarz stanu minister Piotr Ćwik odczytał okolicznościowy list do uczestników beatyfikacji skierowany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.
Na uroczystościach obecni byli także pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej, parlamentarzyści, przedstawiciele władz centralnych i samorządowych, także z Gminy Lubień, z której pochodził ks. Michał Rapacz. Liturgię uświetnił śpiew 250 chórzystów, którzy zgromadzili się na III Pielgrzymce Chórów Archidiecezji Krakowskiej. Wśród koncelebrujących kapłanów był także proboszcz naszej parafii ks. Jerzy Serwin oraz wikariusz ks. Krzysztof Rusnak.

1. więcej zdjęć: Media → Galeria zdjęć
2. zdjęcia BPAK, (jaf)