IMIENINY ks. PROBOSZCZA JERZEGO SERWINA
19 października Kościół w Polsce wspomina bł. ks. Jerzego Popiełuszkę. W tym dniu także swoje imieniny obchodzi nasz ks. Proboszcz, w którego intencji została odprawiona Msza św. zamówiona przez wspólnoty parafialne: Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej, wspólnoty dorosłych Ruchu Światło-Życie Wody Jordanu, Chór Vox Clamantis, Duszpasterską Radę Parafialną oraz Arcybractwo Straży Honorowej Najśw. Serca Pana Jezusa.
Koncelebrowana Msza św., której przewodniczył Solenizant, a którą wraz z nim odprawiali pracujący w naszej parafii księża wikariusze, rozpoczęła się procesyjnym wejściem, podczas którego chór Vox Clamantis wykonał utwór „Conticorum Iubilo” Georga Friedricha Händela. Następnie przedstawiciele różnych grup formacyjnych złożyli imieninowe życzenia: młodzież, Wody Jordanu oraz Duszpasterska Rada Parafialna. W imieniu zespołu duszpasterskiego życzenia złożył ks. Grzegorz Kurzec, jako senior. Natomiast dzieci składały ks. proboszczowi życzenia wcześniej – po nabożeństwie różańcowym.
Ze słowem Bożym do wiernych zwrócił się ks. Michał. zacytował słowa św. Pawła z listu do Rzymian „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj”, które były mottem działania błogosławionego. Nasze życie to ciągły wybór i walka dobra i zła, które jest w nas. Bł. ks. Jerzy Popiełuszko był w tym postępowaniu bezkompromisowy. Dlatego też stał się obiektem ataków, szykan, a w końcu męczeńskiej śmierci zadanej w okrutny sposób przez ówczesne władze PRL. Jednakże walcząc ze złem, nie można tego czynić w sposób brutalny, ale zło należy zwyciężać dobrem – zakończył kaznodzieja.
Przed rozesłaniem, ks. Jerzy Serwin podziękował za wspólną modlitwę oraz złożone życzenia wszystkim grupom i wspólnotom parafialnym. Szczególne słowa podziękowania zostały skierowane do chóru Vox Clamantis. Od września chór prowadzi p. Tomasz Ślusarczyk, gdyż poprzedni dyrygent, p. Dominika Cieślik – Lauf z powodów osobistych i przeprowadzki do Tarnowa musiała z tej posługi w naszej parafii zrezygnować. Uroczystość zakończyła się błogosławieństwem relikwiami bł. ks. Jerzego Popiełuszki.
Po zakończonej Mszy św. wiele osób indywidualnie oraz przedstawicieli wspólnot, już w zakrystii, składało solenizantowi życzenia.
W swoim kazaniu ks. Michał wspomniał, że młodzież w ogóle nie zna postaci bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Na zadane w kl. VII pytanie, kim on był, zgłosił się tylko jeden uczeń, który miał dość ograniczone i fragmentaryczne wiadomości na ten temat. Niestety, wiedza o minionej epoce komunizmu w Polsce, w naszym społeczeństwie jest nikła. Ludzie nie pamiętają o ofiarach tamtych czasów, co więcej niektóre ośrodki wręcz fałszują lub przemilczają tragiczne historie z przed 40 lat, czego dowodem są choćby nawet ostatnie wybory, gdy katolicy głosowali na ludzi związanych w taki czy inny sposób z władzami PRL.
Warto, więc przypomnieć, w bardzo dużym skrócie, osobę Błogosławionego:
Do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie Jerzy Popiełuszko, wstąpił w roku 1965. Po pierwszym roku studiów został skierowany do obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej, którą odbywał w latach 1966–1968 w specjalnej jednostce dla kleryków o zaostrzonym rygorze w Bartoszycach. W wojsku nie dał się złamać, inicjował opór, podtrzymywał na duchu kolegów, choć spotykały go za to kary: wyśmiewanie, wielogodzinne ćwiczenia, czołganie się na mrozie, czyszczenie toalety w masce przeciwgazowej. Wojsko wyniszczyło go fizycznie, jednak wrócił do seminarium, chociaż był bardzo schorowany.
Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk Prymasa kardynała Stefana Wyszyńskiego, w dniu 28 maja 1972. Już jako alumnowi seminarium w 1965 roku Służba Bezpieczeństwa założyła Jerzemu Popiełuszce Teczkę Ewidencji Operacyjnej na Księdza (TEOK) gdzie zbierano dokumenty związane z jego działalnością duszpasterską. Służba Bezpieczeństwa PRL usiłowała zwerbować go na tajnego współpracownika, ale odmówił współpracy. Cały czas był śledzony. Zebrane materiały zostały po śmierci ks. Popiełuszki zarchiwizowane w Biurze „C” MSW i przed 1990 r. prawdopodobnie zostały wybrakowane. W Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej zachowały się jedynie zapisy ewidencyjne w postaci wpisów kartotecznych.
Od sierpnia 1980 był związany ze środowiskami robotniczymi, aktywnie wspierał także „Solidarność”. W czasie strajku został wysłany do odprawiania Mszy św. w Hucie Warszawa. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował liczne działania charytatywne. Wspomagał ludzi prześladowanych i skrzywdzonych. W kościele św. Stanisława Kostki od 28 lutego 1982 organizował Msze św. za Ojczyznę. Swoją działalnością duszpasterską i nauczaniem opartym na przesłaniu św. Pawła z listu do Rzymian „Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj” (Rz 12,21), papieża Jana Pawła II i prymasa Stefana Wyszyńskiego, zyskał autorytet, szerokie poparcie społeczne i popularność w Warszawie, a później także w innych miastach. Przypominał podstawowe prawdy o człowieku i świecie. Prawda była dla jego słuchaczy umocnieniem i otuchą. Z tych powodów kazania stały się przedmiotem oszczerczych ataków władz PRL. UB zorganizowało szereg prowokacji wobec ks. Jerzego, z podrzucaniem do jego mieszkania broni, amunicji czy materiałów antykomunistycznych. Zatrzymanego zwolniono nazajutrz, dzięki interwencji arcybiskupa Bronisława Dąbrowskiego u ministra spraw wewnętrznych Czesława Kiszczaka. Natychmiast po tym wydarzeniu postać ks. Popiełuszki stała się przedmiotem licznych ataków propagandowych i publicystycznych władz komunistycznych. Celował w tym ówczesny rzecznik rządu PRL Jerzy Urban, piszący pod pseudonimem Jan Rem, który nazwał kazania Popiełuszki „seansami nienawiści”. Smutne jest to, że do tej pory różni współpracownicy J. Urbana, ubiegają się o mandat w polskim parlamencie, z partii, na którą głosują katolicy!
Wracając ze spotkania w Duszpasterstwie Ludzi Pracy w Bydgoszczy, w dniu 19 października 1984 r. został uprowadzony przez funkcjonariuszy UB i zamordowany, poprzez wrzucenie do Wisły przy tamie koło Włocławka. Te datę uznaje się jak datę śmierci ks. Jerzego. Ciało, noszące znaki torturowania, zostało wyłowione z zalewu w dniu 30 października. Istnieją dość mocne hipotezy, że Jerzy Popiełuszko nie zginął 19, lecz 25 października, po kilkudniowych torturach w bunkrach w Borze Kazuńskim, a w sprawę morderstwa zamieszane były także Wojskowej Służby Wewnętrznej. Materiały dot. tej sprawy zostały zniszczone, a zajmujący się nią prokurator z pionu śledczego IPN, Andrzej Witkowski, został odsunięty od sprawy w już latach 2000.
Ogłoszenie ks. Jerzego Popiełuszki błogosławionym Kościoła katolickiego odbyło się 6 czerwca 2010 w Warszawie na placu Piłsudskiego. Mszy świętej beatyfikacyjnej przewodniczył abp Angelo Amato, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych, który w imieniu papieża Benedykta XVI odczytał akt beatyfikacyjny.
Otwarcie procesu kanonizacyjnego miało miejsce 20 września 2014 w diecezji Créteil we Francji, gdzie doszło do domniemanego cudu za jego wstawiennictwem. Faza diecezjalna procesu kanonizacyjnego zakończyła się 14 września 2015 w katedrze Créteil, po czym wszystkie akta zostały przekazane do watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Proces prowadzony był wspólnie przez diecezję Créteil i archidiecezję warszawską. Cały czas czekamy na kanonizacje bł. ks. Jerzego Popiełuszkę.
- więcej zdjęć: Media → Galeria zdjęć