BOŻE CIAŁO
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, czyli „Boże Ciało”, to jedno z najważniejszych świąt w Kościele katolickim. Najstarsza nazwa tej uroczystości brzmiała „Festum Eucharistiae”, czyli „Święto Eucharystii”. Inicjatorką ustanowienia święta Bożego Ciała była św. Julianna z Cornillon (1192-1258). Papież Urban IV postanowił w 1264 r., całkowicie zgodnie z uznanymi wizjami Julianny, ustanowić święto Ciała i Krwi Pańskiej dla całego Kościoła. W Polsce Boże Ciało po raz pierwszy wprowadzone zostało w diecezji krakowskiej w 1320 r. przez biskupa Nankiera. Na synodzie gnieźnieńskim w 1420 r. uroczystość uznana została za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w naszej Ojczyźnie. Istotnym wydarzeniem podczas obchodów tego święta były barwne, rozbrzmiewające śpiewem procesje, które przetrwały do naszych czasów.
Od wielu lat, uroczyste i publiczne wyznanie wiary, jakim jest procesja z Najświętszym Sakramentem, jest wspólnym przeżyciem parafii św. Jana Chrzciciela oraz Pana Jezusa Dobrego Pasterza. W tym roku, 8 czerwca uroczystości rozpoczęły się Mszą św., w naszej świętojańskiej świątyni. Najświętsza ofiarę koncelebrowali proboszczowie obu parafii: ks. Dionizy Jedynak i ks. Jerzy Serwin oraz wikariusz z parafii Pana Jezusa Dobrego Pasterza, ks. dr Damian Kuchta. Przybyłych wiernych z obu parafii przywitał gospodarz, ks. Jerzy Serwin, który także zaznaczył, że nasze wspólnotowe wyznanie wiary powinno być także zaproszeniem Jezusa Chrystusa do naszych środowisk, domów i codziennego życia.
Kazanie wygłosił ks. dr Damian Kuchta. Zaznaczył, że przeszywana uroczystość ukazuje bogactwo Eucharystii i tajemniczej obecności Boga pośród nas. On zaraza nas do innego świta, abyśmy od niego czerpali siłę do naszego przemienieni i tak jak dzisiaj wychodząc do świata do ludzi, którzy często nie rozumieją, czym jest obecność Bogać wśród nas. Nasze wyjście na ulice nie są forma reklamy chrześcijaństwa – kontynuował kaznodzieja, ale pragniemy pokażą, że Eucharystia jest jedynym prawdziwym pokarmem, dającym prawdziwe życie, jaki podarował nam Bóg.
Wszystkie inne dobra tego świata nie są w stanie ukoić naszych pragnień. Troska tylko o wartości materialne nie są w stanie zapewnić szczęśliwego bytu przyszłym pokoleniem, co tak bardzo dzisiaj lansuje świat, a to z kolei prowadzi do tego, że człowiek traci pragnienie Boga. Dlatego też nasze pragnienie Eucharystii powinno być widoczne, tak, aby inni, obojętni, widząc to, zastanowili się i również zapragnęli Boga – zakończył kaznodzieja.
Po skończonej Mszy św. wyruszyła, pod przewodnictwem ks. proboszcza Jerzego Serwina, ulicą Dobrego Pasterza, w kierunku parafii Pana Jezusa Dobrego Pasterza procesja do 4 ołtarzy: dwa z nich znajdowały się na terenie naszej parafii – przy zabytkowej kaplicy i przy ul. Naczelnej, a dwa na terenie parafii sąsiadów. Przy każdym z ołtarzy została odczytana Ewangelia, odśpiewane zostały suplikacje oraz wierni otrzymywali błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Przy ostatnim, czwartym ołtarzu, który usytuowany był przy kościele Pana Jezusa Dobrego Pasterza, po odśpiewaniu hymnu „Te Deum” nastąpiło zakończenie nabożeństwa. Przy tym też ołtarzu ks.
proboszcz Dionizy Jedynak podziękował wszystkim za udział i uświetnienie procesji: kapłanom, siostrom zakonnym, służbie liturgicznej Rycerzom Kolumba, pocztom sztandarowym i niosącym feretrony paniom, dzieciom pierwszokomunijnym, sypiącym kwiatom dziewczynkom i chłopcom dzwoniących dzwoneczkami. Szczególne podziękowania zostały skierowane do rodziców i sióstr katechetek, że dzięki ich staraniom i pracy formacyjnej, tak wiele dzieci wzięło udział w procesji. Kończąc ks. proboszcz Dionizy Jedynak już zaprosił na szczególny jubileusz, który będzie obchodzony w przyszłym roku: 100-lecie erygowania parafii Pana Jezusa Dobrego Pasterza oraz na setną Eucharystyczną procesję ulicą Dobrego Pasterza