DEKANALNA PIELGRZYMKA DO SANKTUARIUM W MOGILE
Każdego roku, w oktawie Święta Podwyższenia Krzyża, nasza świętojańska wspólnota, wraz innymi parafiami naszego dekanatu pielgrzymuje do Sanktuarium mogilskiego na doroczne uroczystości odpustowe. W tym roku nasza parafia została zaproszona na środę 19 września na godz. 18.00.
Najświętsza Ofiara. rozpoczęła się uroczystą procesją, podczas której wierni śpiewali pieśń „W Krzyżu cierpienie, w Krzyżu zbawienie”. Następnie przybyłych wraz ze swoimi duszpasterzami pątników, przywitał ojciec Wincenty Zakrzewski, cysters, kustosz Sanktuarium oraz proboszcz tutejszej wspólnoty parafialnej. Witając, gospodarz wymienił przybyłe parafie: Najświętszego Imienia Maryi z Rakowic, Matki Boskiej Ostrobramskiej z Wieczystej, Chrystusa Króla z os. Gotyk, oraz Pana Jezusa Dobrego Pasterza i św. Jana Chrzciciela z Prądnika Czerwonego. Naszą wspólnotę przy Eucharystycznym stole reprezentowali ks. proboszcz Jerzy Serwin oraz odbywający praktykę kleryk Krzysztof Ryszawy. 
Nawiązując motta XX Pielgrzymki Rodzin do Kalwarii – ”Archidiecezja naszym domem” i słów ks. Kardynała Dziwisza, że poprzez Chrzest św. zostaliśmy członkami archidiecezjalnej rodziny, ojciec Wincenty zadał pytanie: „czy w prawdziwym domu może nie być krzyża”? Świątynia Ojców Cystersów w Mogile jest jedynym Sanktuarium Krzyża Świętego w naszej Archidiecezji, a więc można powiedzieć, że to miejsce, jest krzyżem w naszej diecezjalnym domu. Weźcie krzyż do swoich środowisk i dzielcie się płynącą z nią miłością – zakończył swój wstęp ojciec Wincenty.
Koncelebrowanej mszy św. przewodniczył ks. Stanisław Wątroba – proboszcz Parafii Chrystusa Króla na os. Gotyk. On tez wygłosił do wiernych słowo Boże.
Pielgrzymując do mogilskiego Cudownego Krzyża, pragniemy zaprzeczyć tym wszystkim, którzy często ochrzczeni, ale żyjący na marginesie Kościoła, a nawet poza nim, uważają Krzyż Chrystusa za przeżytek, który należałoby usnąć z codziennego życia, ze społecznej przestrzeni. Następnie kaznodzieja postawił pytania: Czy dla nas wypełniających tę prastarą cysterską świątynię, Krzyż Chrystusa jest znakiem największej chluby? Czy jest znakiem porażki, czy zwycięstwa? Czy umiemy wybrać między dzisiejszym zlaicyzowanym światem, a Chrystusem? Czy jest dla nas drogowskazem do życia wiecznego? Czy potrafimy dać taką odpowiedź, jakiej w swoich listach udzielił Apostoł Narodów, św. Paweł, dla którego Krzyż Chrystusa był znakiem największej chluby i największą wartością.
W kolejnej części kazania ks. Stanisław przypomniał postać naszego największego Rodaka, bł. Jana Pawła, którzy także nawiedzał to Sanktuarium, najpierw jako biskup, później jako papież, a który zostawił wiele słów na temat ukrzyżowanego Jezusa. Jego życie, a zwłaszcza ostanie lata, nacechowane były cierpieniem, więc nauka o krzyżu nie była tylko teorią. To właśnie on wołał, aby krzyża bronić i nie pozwalać go bezcześcić – tego najważniejszego o tajemniczego znaku naszego zbawienia.
Bł. Jan Paweł, jeszcze jako krakowski biskup bronił krzyża w czasie prześladowania Kościoła przez komunistyczny ustrój tutaj na nowohuckiej ziemi. Znak krzyża towarzyszył mu ciągle, do ostatnich dni, aż od pamiętnej Drogi Krzyżowej w rzymskim Koloseum, w Wielki Piątek roku 2005.
Kolejną wielką postacią, którą przypomniał kaznodzieja, był Prymas Tysiąclecia ks. kardynał Stefan Wyszyński i jego słowa wypowiedziane podczas homilii w roku 1961: „Nie ma się co dziwić, że Kościół jest stale krzyżowany, nie ma co się tym gorszyć, ani niepokoić, bo jak Chrystus na krzyżu zwyciężył, tak i Kościół zwycięży przez krzyż”.
Kończąc celebrans zaapelował, aby ta pielgrzymka była dla pątników czasem rzeczywistego wywyższenia krzyża w sercach, aby ten znak ciągle był obecny w każdym momencie życia.
Po zakończonej mszy św. odśpiewane zostały nieszpory, połączone z procesją Eucharystyczną po placu przed bazyliką. Ostatnią częścią uroczystości była indywidualna adoracja relikwii Krzyża Świętego poprzez ich ucałowanie, a podczas której śpiewana była prastara, choć wzbogacona o najnowsze wątki, litania do Cudownego Pana Jezusa
Zasłonięcie Cudownego Wizerunku zakończyło uroczystość.