Problematyka synodalna – spotkanie z ks. dr. Tadeuszem Noskiem
Mszą św., której przewodniczył ks. abp. Marek Jędraszewski, a która została odprawiona w katedrze na Wawelu w dniu 17 października, rozpoczął się etap diecezjalny synodu Archidiecezji Krakowskiej. W kilka dni później spłynęły do parafii archidiecezji krakowskich, w tym także i do naszej, przygotowane przez Stolicę Apostolską, a adaptowane (w tym m.in. tłumaczenie) do realiów naszej diecezji przez ks. bp. Janusza Mastalskiego pytania, które stały się podstawą do dyskusji i konsultacji oraz opracowania, na szczeblu parafii odpowiedniego dokumentu
Wprowadzeniem do zagadnienia był pierwszy (planowany jest cały cykl) wykład ks. dr. Tadeusza Noska pt. „Ku Kościołowi synodalnemu w parafii: komunia, współuczestnictwo, misja”, który odbył się 16 listopada w parafialnej auli.
Wykładowca, który swoją prace doktorska pisał nt. synodalności w Kościele, 
na wstępie, podał znaczenie słowa „synod” oraz rozróżnienie pojęć: synod – sobór. Również scharakteryzował i omówił ideę jak również genezę powstawania różnych ruchów, mających swój charyzmat, w Kościele, co szczególnie się uwidoczniło po II Soborze Watykańskim, a których zasadniczym celem było odnowa i pogłębienie wiary.
W dalszej części wykładu nasz gość przedstawił historię synodów, w tym także synodów w naszym kraju. Praktyka synodalna, w czasie rozbiorów w Polsce nie mogła być kontynuowana i dlatego pierwszy krajowy synod plenarny odbył się dopiero w roku 1936. Po II wojni,e mimo niesprzyjających warunków politycznych udało się biskupom przeprowadzić kilka synodów lokalnych (diecezjalnych). Podsumowując krótki zarys historyczno –teologiczny, prelegent przedstawił tezę, że synodalna działalność Kościoła jest zasadą, według której on żyje i odnawia się w różnych uwarunkowaniach społecznych świata.
Po powrocie z II Soboru Watykańskiego ks. kard. Karol Wojtyła ora ks. prymas Stefan Wyszyński, którzy byli współtwórcami soboru, zaczęli rozwijać i preferować synodalność w Kościele w Polsce.
Pierwszy synod Archidiecezji Karkowskiej w roku 1972 rozpoczął kard. Karol Wojtyła, związany z jubileuszem 900 lecia śmierci św. Stanisława, zakończył w roku 1979, jako papież Jan Paweł II. Synod ten stał się niejako wzorcowy po przemianach soborowych, gdyż zaangażowane do niego zostały także osoby świeckie, w postaci tzw. zespołów synodalnych.
Drugi krajowy synod w Polsce ostał zainicjowany w roku 1991, podczas trzeciej pielgrzymki do Polski Jana Pawła II. W tym momencie zostało otworzone przemówienie Jana Padał II wygłoszone 8 czerwca w bazylice Najśw. Serca pana Jezusa w warszawie, inaugurujące synod plenarny.
Swoje wystąpienie ks. dr zakończył stwierdzeniem iż spotkania i przemyślenia nad synodalna problematyką powinny nam pomagać w naśladowaniu, w całej rozciągłości naszego Pana.
Wspólna modlitwa i błogosławieństwo kapłańskie zakończyło to spotkanie. Tak jak zauważono na wstępie, było ono pierwszy, z planowanego cyklu spotkań na ten temat.
Gospodarzem spotkania była wspólnota dorosłych Ruchu Światło-Życie Wody Jordanu.