Droga Krzyzowa (9)

Od wielu już lat, w ostatnią niedzielę Wielkiego Postu, odprawiane było nabożeństwo Drogi Krzyżowej na ulicach naszego osiedla. Związane z pandemią restrykcje sanitarne, spowodowały, że i w tym roku nie było to możliwe (w ubiegłym roku to misterium nie odbyło się). Dlatego też tegoroczna Droga Krzyżowa odprawiana została na przykościelnym placu.
Pierwsza stacja znajdowała się koła głównego wejścia do naszej świątyni, następne przy krzyżu papieskim, krzyżu misyjnym, zabytkowej kaplicy. Ostania stacja – złożenie do grobu, usytuowana była przy krypcie. W nabożeństwie wzięło udział ok. 100 wiernych, które prowadził ks. Łukasz wg. rozważań, przygotowanych przez zmarłego w ubiegłym roku, ks. Piotra Pawlukiewicza. Warto więc przytoczyć kilka refleksji:

Nie zrozumie krzyża egoista, człowiek szukający tylko swoich spraw. Dziś świat fascynuje się upadkami człowieka. Ludzie chcą podejrzeć grzech, pokazać grzech. Fundamentem niesienia Chrystusowego krzyża jest nasza zgoda, nasze „tak”. Są tacy, którzy ponieważ nie należą do człowieka, myślą, że należą do Boga. Tak naprawdę mamy tylko jeden poważny problem: śmierć i wybór wiecznego potępienia lub szczęśliwości. Ale człowiek może być, jak siewca, który idzie przez życie i hojnie rzuca na pole Królestwa Bożego ziarna swoich talentów, pracy i miłości. Kto nie zna drogi do morza, niech podąża za rzeką. Niech podąża za krzyżem ten, kto szuka drogi do Boga, do zmartwychwstania, do życia.